Een stapsgewijze de-amerikanisering van Europa

De liefde is wederzijds over

De liefde tussen de Verenigde Staten en Europa is duidelijk over. De cowboys Trump, Musk, Vance en Hegseth slaan lekker om zich heen en laten geen gelegenheid onbenut om hun bondgenoten te schofferen, te provoceren, ja zelfs te vernederen. Musk voert openlijk campagne voor de AfD, Hegseth gooit alle kaarten op tafel hoe Oekraïne tot capitulatie gedwongen moet worden en NAVO-lidmaatschap wel kan vergeten. Intussen belt Trump fijntjes met Poetin en kijkt al vooruit hoe Rusland na de capitulatie van Oekraïne weer op het wereldtoneel kan terugkeren. Er zijn al wederzijdse uitnodigingen om elkaars land te bezoeken uitgewisseld. Als klap op de vuurpijl geeft Vance Europa een veeg uit de pan dat we ons niet zo druk om Rusland moeten maken en dat migratie een veel groter probleem is, daags na de vreselijke aanslag in datzelfde München (op het punt van openbaar geweld hoeven de VS ons overigens geen lesjes te leren).

Het Amerikaanse verraad (beste link!)

Hoewel de veiligheidsconferentie op 14 februari in München het slechts denkbare scenario volgde, kan het allemaal geen verrassing zijn. Zijn de VS nog wel onze bondgenoot? Het heeft er alle schijn van dat Trump de advocaat van Poetin is geworden en dat de VS niet meer in democratische bondgenten geïnteresseerd is en zich liever spiegelt aan landen als Rusland en China en er zelf ook steeds meer op is gaan lijken. De VS zijn een autoritair land waar je als Fox-presentator minister van defensie kunt worden en de nieuwe oligarchen de dienst uitmaken.

Immers Trump heeft de eigen bondgenoten al militair bedreigd. Ik hoef maar Canada, Groenland en Panama te noemen en verder niets uit te leggen. De handelsoorlog die Canada, Mexico en Europa treffen, en China in veel mindere mate, verraden dat Trump niet aan een goede relatie met zijn buren en traditionele bondgenoten hecht. De MAGA-cowboys vinden Canada en Europa maar niets. Welnu, dit gevoel is wederzijds, m.u.v. de Europese mini-Trumpjes. Intussen mijdt Trump de confrontatie met de (in zijn ogen) sterkere opponenten Rusland en China. Hij minacht ons omdat hij ons zwak vindt. Maar zo zwak is Europa niet. En zo sterk zijn de VS ook weer niet. Elke autocraat overspeelt zijn hand.

Bedenk dat eerdere veiligheidsgaranties aan Oekraïne niets waard bleken. Uiteindelijk geldt dat ook voor Zuid-Vietnam en Afghanistan. We kijken erg tegen de VS op, maar grote militaire overwinningen sinds de Tweede Wereldoorlog (waarbij ook kanttekeningen te plaatsen zijn, maar niet nu) kan ik niet opsommen. En meestal gaan ze er op een gegeven moment vandoor. We zijn ook erg bang voor Rusland, maar Oekraïne laat zien dat tegenstand veel oplevert. Zweden en Finland zijn tot de tanden bewapend en hebben het als buurlanden jarenlang op eigen kracht zonder de NAVO aangedurfd.

 

Poetin wil geen vrede

Uit de euforie in het Kremlin en de Russische media na München blijkt wat we al wisten, dat Rusland niet op duurzame vrede zit te wachten, maar uitsluitend een overwinning wil. Poetin wil geen vrede, hij heeft een pauze van 6 tot 8 jaar nodig om weer aan te sterken, want het water staat hem ook aan de lippen. Hij wordt door Trump, de Chamberlain van 2025, op zijn wenken bediend door Oekraïense gebieden op te offeren zonder substantiële veiligheidsgaranties, noch NAVO-lidmaatschap. Poetins opvolgers willen de klus In Oekraïne, Moldavië en verder best afmaken.

 

Het Europese antwoord

Belangrijker dan dit alles is hoe Europeanen hiermee omgaan. Het komt 5 jaar te vroeg, zeggen we, omdat we pas net onderweg zijn om de Europese defensie te versterken. Dat is natuurlijk niet zo, want 2008 was het jaar dat Europa wakker had moeten schrikken. Dat is al 17 jaar geleden. Hoeveel verder hadden we kunnen zijn? En hoe lang hebben we al geweten al dat Trump er is en waarschijnlijk weer terug zou komen? Maar elke crisis komt altijd te vroeg en elke reactie komt jaren te laat, ook al zien we de crisis sinds een eeuwigheid aankomen (dit geldt voor heel veel onderwerpen). Meestal moet je tijdens de watersnood nog leren roeien of zelfs zwemmen.

Persoonlijk heb ik veel bewondering voor de reacties van Kallas, Pistorius en Von der Leyen. Zie hier een mooie samenvatting. Helaas ben ik zeer teleurgesteld in onze secretaris-generaal van de NAVO, die meebuigt en het niet aandurft zich van de Amerikanen te distantiëren, nadat hij vanaf het begin een vurig pleitbezorger van Oekraïens NAVO-lidmaatschap was. Zo kennen we Rutte weer.

Stop met huilen en zie deze crisis als een kans. Niet langer de oren naar de Amerikanen laten hangen. Hoe relevant is een gesprek tussen deze twee oude mannen? Wat is een stukje papier met de handtekeningen van deze bejaarde veroordeelde criminelen waard? Veel relevanter is het wat de rest van de NAVO doet. Negeer de Amerikanen. We hebben Frankrijk, Finland, Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Turkije, Polen, Canada, en vele andere waardevolle leden.

 

Pesco

We hoeven de NAVO niet op te blazen, dat gebeurt al. We hoeven de Amerikanen er niet uit te gooien (al zou ik dat wel een daad van assertiviteit vinden). Er komen weer nieuwe presidenten en ik ben er zeker van dat het tij ooit weer keert. Maar wat is erop tegen om de aandacht naar Pesco te verschuiven, die onafhankelijk van de Amerkanen kan opereren? De EU neemt een coördinerende rol op zich, maar de alliantie is niet tot EU-landen beperkt. Immers het VK, Zwitserland, Turkije, Noorwegen en Canada kunnen hierin geïntegreerd worden, zoals Schengen zich ook tot buiten de EU uitstrekt.

In een vergelijking van NAVO-landen zonder de VS met Rusland komen we er helemaal niet slecht uit. Persoonlijk vind ik Zweden en Finland waardevoller dan de VS, zeker als het om betrouwbaarheid en toewijding gaat. En met Oekraïne erbij is de NAVO nog veel waardevoller. Natuurlijk zijn er ongelofelijke uitdagingen, bijzondere capaciteiten en commandostructuren, maar de VS zullen eieren voor hun geld (of eigenlijk geld voor hun eieren kiezen) en ons wapens blijven verkopen, zolang Europa militair nog in ontwikkeling is. Spreek Trump daarop aan. Help zijn handelsbalans de goede kant uit. Dat is de taal die hij spreekt. En houd de rug recht naar Poetin. Dat is de taal die hij spreekt.

Europa, doe je huiswerk en ga op eigen benen staan!

 

Nog een paar interessante links:

Het standpunt van de VS is simpelweg oorverdovend dom

Bolton: ‘Trump has effectively surrendered to Putin

Het gaat slecht met Rusland: waarom het nu extra dom is om de steun aan Oekraïne te beperken, volgens een voormalige Amerikaanse generaal