Zaterdag met Meijer

  In mijn vorige blog heb ik een advies aan de overheid gegeven om één ding juist niet te doen: dat is met belastinggeld mensen voor hun energierekening compenseren, zoals het Verenigd Koninkrijk doet. Want waar gaat dit geld naartoe? Juist, naar de energiemaatschappijen die nu al veel te veel voor energie rekenen. En kijk eens wat er nu gebeurt? Ja hoor, er is een prijsplafond voor de consument, maar niet voor de producent en de overheid betaalt het verschil bij: https://www.rtlnieuws.nl/economie/life/artikel/5334844/tarieven-essent-vattenfall-eneco-greenchoice-oktober-fors-omhoog   Dit is waanzin. De overheid, dat zijn wijzelf. We gaan de staatsschuld verhogen om de orgie van de woekeraars nog een beetje uitbundiger te maken. En de generatie met studieschuld maar laten afbetalen.  Pieter Omtzigt is de enige die het doorheeft. Zie hier de Algemene Beschouwingen. Het hele filmpje is de moeite waard , maar mijn punt zie je terug in het fragment 02:00 – 02:37. https://www.yo

  De inflatie grijpt wereldwijd zo sterk om zich heen, als we in vele decennia niet meegemaakt hebben. Over de hele wereld, in rijke en arme landen, weten steeds meer mensen niet hoe ze verder moeten. Wie al op het randje leefde en de energierekening ziet exploderen en de boodschappen met twee­cijferige percentages ziet toenemen, krijgt geen tik maar een flinke duw over de financiële rand. De algehele beeldvorming is dat we ‘met ons allen een beetje armer worden’ en daardoorheen moeten zien te komen. Maar klopt dat wel? Welnu, dat kan er zeker van komen. Een recessie kan niet uitblijven en als er werkloosheid komt, en bedrijven moeten hun productie door energieprijzen afschakelen, dan ontstaat er inderdaad collectieve verarming. We zijn dicht bij dit punt.  Maar zolang er geen recessie is (ofwel de productie niet instort en de werkgelegenheid blijft zoals die is), is de totale koek niet kleiner geworden. De inflatie die we nu beleven is een bruuske herverdeling van middelen. Dat be